«Πριν μερικά χρόνια ο άντρας μου ήρθε στη Θεσσαλονίκη και ενώ εγώ βρισκόμουν στο Ιράν, εκείνος ξεκίνησε μια εξωσυζυγική σχέση. Ύστερα από λίγο, τον βρήκα στην Αθήνα και σύντομα έμεινα έγκυος. Τότε ανακάλυψα τη σχέση που διατηρούσε με μία άλλη γυναίκα και ένιωσα συντριμμένη. Για πολλές εβδομάδες πήγαινα στο Κέντρο σας με κλάματα και μοιραζόμουν με το προσωπικό, τη ντροπιαστική για μένα, κατάσταση που βίωνα.
Όλη την εβδομάδα περίμενα να φτάσει το ιατρικό ραντεβού μου, μιας και ύστερα από αυτό καθόμασταν επιπλέον 1 ώρα και συζητούσαμε. Τους ζήτησα να προσεύχονται για μένα και την οικογένειά μου και εκείνοι δέχθηκαν, ενώ μου εξήγησαν τη σημασία της συγχώρεσης.
Μία φορά αποφάσισε να με συνοδεύσει στο Κέντρο ο άντρας μου, ο οποίος δέχθηκε συγχαρητήρια από το προσωπικό για την ωραία οικογένειά του και την καλή του γυναίκα -κάτι που τον ενθάρρυνε πολύ! Ο ίδιος είχε πλέον συνειδητοποιήσει το λάθος του και μου ζητούσε συγγνώμη. Παρόμοια και με εμένα, η ελπίδα, η στήριξη και η εχεμύθεια που έλαβα εδώ, ήταν αυτά που μου έδωσαν δύναμη για να τον συγχωρήσω.
Μόλις έκλεισα τους 8,5 μήνες εγκυμοσύνης, φύγαμε όλοι μαζί για τη Γερμανία και γέννησα εκεί την ίδια μέρα. Εσείς είστε η αιτία που δεν διαλύθηκε ο γάμος μου και τώρα ζω ευτυχισμένη με τον σύζυγο και τα δύο παιδιά μου».
~ μια γυναίκα που επισκεπτόταν το κέντρο μας