«Έπεσε στην αγκαλιά μου και άρχισε να κλαίει από χαρά!» λέει ο οδοντίατρος του Κοινωνικού μας κέντρου Νίκος Κ., μιλώντας για τη Σουζάνα, μια πρόσφυγα από το Κονγκό, που της έφτιαξε μαζί με τον υπεύθυνο Γιάννη Τ. το μπροστινό δόντι. «Με ευχαρίστησε και έφυγε χορεύοντας και τραγουδώντας από το ιατρείο, γιατί τόσο καιρό δεν τολμούσε να χαμογελάσει, αλλά έσκυβε το κεφάλι από ντροπή». Όπως του είπε, είχε δοκιμάσει να πάει σε δημόσιο φορέα για να της το φτιάξουν, αλλά την είχαν διώξει, επειδή δεν είχε μαζί διερμηνέα.
Όμως, όπως αποδείχτηκε… όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και δρόμος!
